- Het Spaanse Politieke Systeem
- De voornaamste Spaanse politieke partijen
- De politieke en administratieve organisatie van de Spaanse Staat
- De Spaanse Overheid
- Belangrijke adressen en links
- Woordenlijst
1.Het Spaanse Politieke Systeem
Evenals andere landen die deel uitmaken van de Europese Unie, is Spanje een democratisch land waarin gelijkheid, rechtspraak, vrijheid, zekerheid en maatschappelijke vooruitgang de voornaamste waarden zijn. De wetgeving en de rechtspraak reguleren het handelen van de publieke overheden en hun verhouding tot de burgers.
De fundamentele normen van de Spaanse staat zijn opgenomen in de Grondwet van 6 december 1978. Hierin zijn het politieke en overheidssysteem, evenals de fundamentele principes die de samenleving in Spanje bepalen, vastgelegd.
De Spaanse Grondwet stelt, samen met de rechten en plichten van burgers, ook de regeringsvorm van het land vast. Er is sprake van een parlementaire monarchie die duidelijk de scheiding tussen de Wettelijke macht, de Uitvoerende macht en de Rechterlijke macht bepaalt en de territoriale en administratieve organisatie van het land vastlegt.
Spanje is een Koninkrijk waarin de Koning het hoofd is van de Staat. Zijn macht is echter beperkt tot de functies die hem worden gegeven door de Grondwet.
De scheiding der machten is duidelijk gedefinieerd en bestaat uit een Wettelijke macht die belast is met het goedkeuren van de wetten, een Uitvoerende macht die belast is met het in praktijk brengen van genoemde wetten en de Rechterlijke macht wier belangrijkste taak het is erop toe te zien dat de wetten worden nageleefd.
De Wettelijke macht ligt in handen van het Parlement dat in het Spaanse geval de naam “Cortes Generales”(het Algemene Hof) draagt. Het betreft een Parlement dat bestaat uit twee Kamers, te weten het “Congreso de los Diputados” (het Congres van Afgevaardigden) en de “Senado” (de Senaat). De leden van deze kamers worden iedere vier jaar middels democratische verkiezingen gekozen door het volk. Deze verkiezingen noemt men “Elecciones Generales” (de Algemene Verkiezingen) en hierbij kunnen alleen burgers met een Spaanse nationaliteit zich verkiesbaar stellen en gekozen worden. Enkele basisfuncties van het Congres van Afgevaardigden zijn, het goedkeuren van de wetten en het iedere vier jaar, na de algemene verkiezingen, aanstellen van de President. Zoals verder in deze gids wordt uitgelegd, worden de wettelijke functies gedeeld door het Algemene Hof en de Parlementen van de “Comunidades Autónomas” (Autonome Deelregeringen), die overigens ook de bevoegdheid hebben om wetten goed te keuren.
De Uitvoerende macht ligt in handen van de Regering. De Regering wordt gevormd door de President die, als eerder aangegeven, wordt gekozen door het Congres van Afgevaardigden, de Vice-president of Vicepresidenten en de Ministers, die op hun beurt allen worden benoemd door de President. De Regering is belast met het afhandelen van openbare zaken, het voeren van de binnenlandse en buitenlandse politiek van het land en is verder verantwoordelijk voor het Algemene Beleid van de Staat. De Regeringsbesluiten worden genomen in de zogeheten “Consejos de Ministros” (De Ministerraad). Om haar taken te vervullen, kan de Regering wetten ontwerpen en daarbij reglementen en verordeningen goedkeuren. Als verder in de gids wordt aangegeven kan deze uitvoerende functie ook worden vervuld door de Regeringen van de Autonome Deelstaten en door de Besturen van Lokale Overheden.
De Rechterlijke macht is belast met de Rechtspraak. Deze functie wordt bekleed door de Rechters en Magistraten die rechtspreken en erop toezien dat het recht wordt nageleefd. Zij zijn hierin volledig onafhankelijk en dienen zich uitsluitend te houden aan hetgeen de wet voorschrijft. De Rechtspraak is ondergebracht bij het Hof en de Rechtbanken die zich in het hele land bevinden. Er is ook een Hoge Raad, die het hoogste rechterlijke orgaan is in het land, en een Grondwettelijke Raad die zich bezighoudt met de invulling van de Grondwet.
2. De voornaamste Spaanse politieke partijen
In Spanje bestaan er een groot aantal politieke partijen maar hierna gaan we ons beperken tot de belangrijkste partijen die in het nationale parlement aanwezig zijn.
A. Nationale partijen in het Spaans parlement
- Partido Popular (PP): christendemocratisch-conservatieve partij
- Partido Socialista Obrero Español (PSOE): sociaaldemocratische partij
- Izquierda Unida: links, groen en republikeins
- Unión Progreso y Democracia: niet links, niet rechts maar centrum
B. Regionale partijen in het Spaans parlement
- Partit dels Socialistes de Catalunya: sociaaldemocratische partij verbonden met de PSOE
- Convergència i Unió: nationalistische federatie van een liberale en een christendemocratische partij die ijvert voor confederalisme of onafhankelijkheid
- Convergència Democràtica de Catalunya: liberale nationalistische partij, onderdeel van CiU
- Unió Democràtica de Catalunya: christelijke nationalistische partij, onderdeel van CiU
- Amaiur: een linkse, nationalistische en separatistische coalitie van partijen in het Baskenland en Navarra.
- Partido Nacionalista Vasco: een nationalistische en separatistische partij in het Baskenland
- Esquerra Republicana de Catalunya: een linkse, nationalistische en separatistische partij
- Iniciativa per Catalunya Verds: een Catalaanse ecologische partij
- Bloque Nacionalista Galego: een linkse nationalistische partij
Uniön del Pueblo Navarro: een centrum-rechtse partij in Navarra tegen het Baskische nationalisme en met een samenwerkingsakkoord met de Partido Popular
Coaliciön Canaria: een nationalistische, neo-liberale maar niet separatistische partij
Foro Asturias: een regionale centrum-rechtse partij, een afscheuring van de Partido Popular
Esquerra Unida i Alternativa: een regionale linkse Catalaanse partij verbonden met Izquierda Unida
Chunta Aragonesista: een nationalistische, sociaal-democratische partij in Aragon
Coaliciö Compromís: een coalitie van vier partijen, Bloc Nacionalista Valencià (BLOC), Iniciativa del Poble Valencià (IdPV), Els Verds – Esquerra Ecologista del País Valencià
Nueva Canarias: een nationalistische, centrum-linkse partij op de Canarische Eilanden
Geroa Bai: een nationalistische partij uit Navarra die samenwerkt met de Partido Nacionalista Vasco
Partido Aragonés: een regionalistische, nationalistische centrum-rechtse partij
Centro Canario Nacionalista: een regionale centrum partij
De territoriale indeling van de Spaanse Staat
Er is één Spaanse Staat die echter onderverdeeld is in Gemeenten, Provincies en “Comunidades Autónomas” Autonome Deelstaten. Dit is een structuur waarbij het Spaanse grondgebied op een geordende manier is onderverdeeld zonder hierbij de politieke en administratieve betrokkenheden, die in het volgende hoofdstuk van deze gids worden besproken, te benadelen.
Momenteel is Spanje territoriaal onderverdeeld in 17 Autonome Deelstaten en twee “Ciudades Autónomas” Autonome Steden, te weten Ceuta en Melilla. Op haar beurt is ieder Autonoom Gewest onderverdeeld in één of meerdere Provincies. In Spanje is er een totaal van 50 Provincies. Iedere Provincie wordt gevormd door een verscheidenheid aan Gemeenten. In Spanje zijn er meer dan 8.000 Gemeenten.
De “Comunidades Autónomas” (Autonome Deelstaten) die de Spaanse Staat vormen kan je hierna vinden:

Spanje is een land, onderverdeeld in 17 autonome regio’s, 50 provincies en 2 autonome steden. Hoofdstuk VIII van de grondwet bepaald de bestuurlijke indeling van de staat in gemeenten, provincies en autonome regio’s.
De 17 autonome regio’s met hun provincies zijn:
Andalucia, de hoofdstad is Sevilla
- Almeria
- Cadiz
- Cordoba
- Granada
- Huelva
- Jaén
- Málaga
- Sevilla
Aragón, de hoofdstad is Zaragoza
- Huesca
- Teruel
- Zaragoza
Principado de Asturias, de hoofdstad is Oviedo
- Oviedo
Islas Baleares, de hoofdstad is Palma de Mallorca
- Islas Baleares
Pais Vasco, de hoofdstad is Vitoria
- Alava
- Guipúzcoa
- Vizcaya
Canarias, de hoofdstad is Las Palmas
- Las Palmas
- Santa Cruz de Tenerife
Cantabria, de hoofdstad is Santander
- Cantabria
Castilla la Mancha, de hoofdstad is Toledo
- Albacete
- Ciudad Real
- Cuenca
- Guadalajara
- Toledo
Castilla y Léon, de hoofdstad is Valladolid
- Avila
- Burgos
- Léon
- Palencia
- Salamanca
- Segovia
- Soria
- Valladolid
- Zamora
Cataluña, de hoofdstad is Barcelona
- Barcelona
- Gerona
- Lérida
- Tarragona
Extramadura, de hoofdstad is Mérida
- Badajoz
- Cáceres
Galicia, de hoofdstad is Santiago de Compostela
- La Coruña
- Lugo
- Orense
- Pontevedra
Comunidad de Madrid, de hoofdstad is Madrid
- Madrid
Región de Murcia, de hoofdstad is Murcia
- Murcia
Navarra, de hoofdstad is Pamplona
- Navarra
La Rioja, de hoofdstad is Logroño
- La Rioja
Comunidad de Valencia, de hoofdstad is Valencia
- Alicante
- Castellón
- Valencia
De twee autonome steden zijn:
Ceuta en Melilla
3. De politieke en administratieve organisatie van de Spaanse Staat
Spanje is een unitaire staat waarbij echter de macht, zowel politiek als administratief, is gedecentraliseerd. Dit betekent dat het nemen van openbare beslissingen en de uitvoering hiervan, niet uitsluitend in handen ligt van de Centrale Regering (centrale macht) maar gedeeld wordt met ondergeschikte territoriale organen zoals de Autonome Deelregeringen en Lokale Overheden.
Comunidades Autónomas” (De Autonome Deelstaten)
De Autonome Deelstaten hebben een ruime autonomie. Zij hebben hierdoor binnen het eigen territorium en in overeenstemming met de bevoegdheden die zijn opgenomen in haar “Estatutos de Autonomía” (Statuten van Autonomie) een ruime wettelijke en uitvoerende macht. Zij hebben een eigen parlement, een eigen bestuur en een eigen administratie.
De Statuten van Autonomie zijn de fundamentele normen van iedere Autonome Deelstaat. In de Statuten zijn openbare zaken die tot haar bevoegdheden horen (gezondheidszorg, onderwijs, stedenbouw, etc) opgenomen. Het betreft zaken waarover het parlement van de Autonome Deelstaat wetten kan goedkeuren en waarnaar haar regering en administratie kunnen handelen. Deze basisnormen bepalen ook andere belangrijke zaken zoals de openbare instellingen in de Autonome Deelstaat, haar interne organisatie, haar relatie tot de burgers of haar symbolen (vlag, wapen, volkslied, enz.) Het Statuut van Autonomie is als de Grondwet van iedere Autonome Deelstaat.
De burgers met een Spaanse nationaliteit die woonachtig zijn in iedere Autonome Deelstaat kiezen elke vier jaar tijdens de “Elecciones Autónomas” (De Autonome Verkiezingen) de leden van het Autonome Parlement. Dit parlement kiest naderhand de Voorzitter van de Autonome Regering. De voorzitter stelt op zijn beurt, vrijelijk de “Consejeros” (Raadslieden) aan met wie hij de Autonome Regering gaat vormen.
De Autonome Regering staat aan het hoofd van het politieke beleid van de Autonome Deelstaat en de Autonome Administratie. Het zal duidelijk zijn dat de werkwijze bij de oprichting van de Autonome Regering, identiek is aan die welke op nationaal niveau van toepassing is.
De Autonome Deelstaten worden gevormd door een Regering en een eigen administratieve structuur bestaande uit ambtenaren die ten dienste staan van de burgers. Binnen deze structuur wordt er gewerkt met een eigen begroting en een eigen belastingsysteem.
De Gemeente
De belangrijkste lokale Overheden die Spanje kent zijn de Gemeenten en de Provincies. De Grondwet waarborgt het zelfbeschikkingsrecht bij de afhandeling van eigen zaken.
Het bestuur en de administratie van de Gemeente ligt in handen van het Gemeentebestuur (Ayuntamiento). De inwoners van de Gemeente kiezen Wethouders tijdens de zogeheten Gemeentelijke Verkiezingen, waarbij zowel Spaanse burgers als burgers uit iedere andere willekeurige Staat van de Europese Unie die in Spanje woonachtig zijn en hun wil te kennen hebben gegeven om deel te willen nemen aan genoemde verkiezingen, zich verkiesbaar kunnen stellen en gekozen kunnen worden. Ook burgers die in Spanje wonen en afkomstig zijn uit landen waarmee Spanje dienaangaande een akkoord heeft ondertekend, kunnen hun stem uitbrengen tijdens deze verkiezingen.
Als de wethouders eenmaal gekozen zijn, kiezen zij op hun beurt de Burgemeester. Deze wordt gekozen uit de wethouders die als lijstaanvoerders van hun politieke partijen hebben meegedaan aan de verkiezingen.
De Gemeenten hebben een verscheidenheid aan bevoegdheden en openbare diensten die zij dienen te verlenen aan de burgers. Om dit op een adequate manier te kunnen doen hebben zij zelfbeschikkingsrecht van handelen, eigen belastingen en de bevoegdheid bepaalde normen goed te keuren (reglementen en Gemeentelijke verordeningen). Hoewel genoemde normen geen wetten zijn, hebben de burgers, binnen het gemeentelijke territorium, de verplichting deze na te leven.
De Provincie
Op haar beurt is de Provincie, die bestaat uit een aantal Gemeenten, een lokale instelling met een eigen rechtspersoonlijkheid. In iedere Provincie is er een Regeringsorgaan en een Administratie die samen Provinciale Staten genoemd worden. Dit soort Regeringsorganen kan elders ook een andere naam hebben, bijvoorbeeld Cabildos.
Als eenmaal, tijdens de Gemeentelijke verkiezingen, alle wethouders gekozen zijn in de verschillende Gemeenten van de Provincie, stellen de politieke partijen onder hun wethouders vast wie benoemd zullen worden tot Provinciale Afgevaardigden. De verkiezing van de Voorzitter, het Bestuur en de Algemene vergadering van Provinciale Staten zijn identiek aan die van de Gemeenten.
Provinciale Staten is hoofdzakelijk belast met het helpen van de Gemeenten in de Provincie, vooral de kleineren, bij de adequate uitvoering van de dienstverleningen waaraan zij wettelijk dienen te voldoen. In een aantal gevallen verlenen Provinciale Staten directe hulp aan de burgers, hoewel het in het algemeen gebruikelijk is de hulp aan de Gemeenten te bieden.
Om aan hun doelstellingen tegemoet te komen, beschikt Provinciale Staten over eigen economische, personele en materiële middelen. Zij handelt als een intermediaire administratie tussen de Autonome Deelregering en de Gemeenten.
Het dient in ieder geval duidelijk te zijn dat Provinciale Staten, hiërarchisch gezien, niet superieur is aan de Gemeenten. Zij kan ook niet de handelingen van de Gemeenten herzien of een bepaald beleid opleggen. De Gemeenten zijn zelfstandige instellingen en hun handelen, kan slecht worden herzien door de Rechtbank.
4. De Spaanse Overheid
Wat is de Overheid?
Het Overheidsstelsel is een organisatie bestaande uit materiële, economische, technische en personele middelen die door de Staat worden ingezet om op een efficiënte manier de vragen uit de maatschappij vast te stellen en eraan te beantwoorden door het verlenen van openbare goederen en diensten.
In Spanje is de openbare administratie ondergebracht in de Uitvoerende Macht, en daar het een gedecentraliseerde staat betreft, op drie verschillende niveaus:
- De Centrale Overheid van de Staat.
- De Overheden van de Autonome Deelstaten.
- De Instellingen die deel uitmaken van de Lokale Overheden.
Bovendien worden ook de Openbare Instellingen die verbonden of afhankelijk zijn van genoemde Overheden gerekend tot de Openbare Administratie.
De Centrale Overheid
De Centrale Overheid of Regering is het overkoepelende orgaan van de Staat. Haar handelingsbevoegdheden bestrijken niet allen het hele Spaanse grondgebied, maar ook alle administratieve handelingen in het buitenland.
De Regering wordt gevormd door de Ministers die zetelen in de hoofdstad van Spanje, Madrid. Elke minister heeft de leiding over een of meerdere ministeries. De Minister President bepaalt hoeveel ministeries er zijn, welke benaming zij krijgen en welke bevoegdheden zij krijgen toegewezen.
Daarnaast is er de Territoriale Regering, oftewel de aanwezigheid van de Centrale Regering in het hele land. Het gaat in wezen om de Afgevaardigden en de onderafgevaardigden van de Regering.
In iedere Autonome Deelstaat vertegenwoordigt een Afgevaardigde de Centrale Regering en hij voert het Algemene Beleid van de Staat uit in het desbetreffende Deelstaat. De onderafgevaardigde vervult dezelfde functies op Provinciaal niveau.
Het Autonome Bestuur
Het Autonome Bestuur neemt op beleidsniveau de tweede plaats in. Het bestuur is samengesteld uit de personele, economische, materiële en technische middelen die vallen onder het gezag van de Autonome Regeringen voor de invulling van de bevoegdheden die zij wettelijk toebedeeld hebben gekregen. Hun handelingsbevoegdheid is beperkt tot het territorium waartoe zij behoren.
Het Lokale Bestuur
Het Lokale Bestuur neemt op beleidsniveau de derde plaats in en is samengesteld uit de personele en materiële middelen waarover de Gemeenten en Provinciale Staten beschikken om hun taken uit te voeren.
De beleidsstructuur van de Gemeenten is onderverdeeld in een aantal organen genaamd “Consejalías” (Portefeuilles), die worden beheerd door een wethouder. Onder iedere portefeuille valt een aantal bevoegdheden en taken die eigen zijn aan de Gemeente. Er is echter ook een aantal portefeuilles waar Gemeentelijke basisbevoegdheden aan zijn toegekend en die in iedere Gemeente terug te vinden zijn.
De beleidsstructuur van Provinciale Staten is identiek aan die van de Gemeenten, hoewel de administratieve eenheden in plaats van portefeuilles, gebruikelijk Afdelingen worden genoemd, met aan het hoofd een Provinciale Afgevaardigde.
Het handelen van de openbare overheden
De openbare overheidsorganen dienen altijd objectief te handelen en het algemene belang na te streven. Dit dient te geschieden op basis van de principes van efficiëntie, doeltreffendheid, hiërarchie, decentralisatie, deconcentratie en coördinatie en onderworpen te zijn aan de Grondwet, de Wet en de Rechtspraak. Bovendien moeten zij bij het handelen ook de principes van het legitieme vertrouwen respecteren.
In geval er sprake is van samenwerking tussen verschillende overheidsorganen, dienen zij in al wat mogelijk is samen te werken.
In relatie tot de burgers, dienen de overheidsorganen in overeenstemming met de principes van transparantie, betrokkenheid, eenvoud, helderheid en nabijheid tot de burgers te handelen.
Het handelen van de openbare overheidsorganen dient iedere vorm van discriminatie te vermijden en de gelijkheid van mogelijkheden tussen alle burgers te bevorderen.
5. Belangrijke adressen en links
- Servicio 060 (Información del Estado). 060 Dienst (Staatsinformatie).Een Website waar burgers allerlei informatie terug kunnen vinden (telefoonnummers, adressen, wetten, oproepen voor hulpprogramma’s, enz.) over de Centrale Overheid. 060 is ook een telefoonnummer dat toegang verschaft tot dezelfde informatie.
- www.060.es,Servicio 010 (Información Municipal). 010 Dienst (Gemeentelijke Informatie).Telefonische dienst waar burgers allerlei informatie kunnen inwinnen (telefoonnummers, adressen, oproepen voor hulpprogramma’s, enz.) over hun Gemeente.
6. Woordenlijst
Naast de concepten die in de loop van deze gids zijn gedefinieerd, is het belangrijk dat iedere burger op de hoogte is van de betekenissen van verschillende begrippen die gerelateerd zijn aan de Officiële Instanties en de begrippen die nodig zijn in relatie tot de overheid en de publieke organen. De belangrijkste vindt u terug in de hiernavolgende woordenlijst:
AA.PP Administraciones Públicas: De afkorting die wordt gebruikt voor de Openbare Overheden.
Acta: Notulen. Een geschreven verslag van hetgeen er tijdens een bijeenkomst of vergadering gebeurd, behandeld of goedgekeurd is.
Acto Administrativo: Administratieve akte. Verklaring waarmee de overheidsorganen hun functies uitvoeren en waarmee rechten en plichten worden gecreëerd, gewijzigd of komen te vervallen.
Alcalde: Burgemeester. De persoon die het Gemeentebestuur voorzit, leiding geeft aan zijn bestuur en administratie en het Gemeentehuis vertegenwoordigt volgens de bevoegdheden die hem worden toegekend door de wet.
Apremio (procedimiento o vía de) : Dwangbevel. De procedure die de overheid toepast om een bepaalde som geld die de burger schuldig is te innen wanneer deze het verschuldigde niet vrijwillig betaalt (belastingen, boetes, enz.).
Artº. : Afkorting voor Artikel.
Beca: Studiebeurs. Een financiële bijlage die een student kan ontvangen van de overheid om te kunnen studeren.
Beneficiario: Begustigde. Persoon aan wie een bepaalde lening / subsidie wordt toegekend.
BOE: Het Officiële Staatsblad (Boletín Oficial del Estado), een officieel blad waarin de belangrijkste openbare handelingen worden gepubliceerd: de goedkeuring van wetten, het aanstellen van functionarissen, enz.
BOP: Het Officiële Blad van de Provincie (Boletín Oficial de la Provincia) een officieel blad waarin aan de burgers de belangrijkste openbare handelingen op Provinciaal niveau te kennen worden gegeven.
CC.AA.: Afkorting voor de Autonome Deelstaten (Comunidades Autónomas).
CC.LL.: Afkorting voor Lokale Corporaties (Corporaciones Locales).
Caducidad: Ongeldigheid. Het vervallen van een procedure door het verstrijken van een tijd die wordt voorgeschreven door de wet.
Cédula de habitabilidad: Bewoonbaarheidverklaring .Een document dat wordt uitgegeven door de overheid en dient als bewijs dat een woning geschikt is voor bewoning.
Censo Electoral: Het Kiezersregister. De lijst van personen die stemrecht hebben tijdens de verkiezingen.
Citación: Dagvaarding. Formaliteit waarbij een persoon wordt opgeroepen te verschijnen ten overstaan van de Overheid of de Rechtbank.
Comarca: Gewest. Een groepering van verschillende Gemeenten binnen dezelfde Autonome Deelstaat.
Comisión de Gobierno Municipal: Het Gemeentebestuur. Dit is het uitvoerende orgaan dat belast is met de politieke leiding van de Gemeente. Zij wordt gevormd door de Burgemeester die tevens voorzitter is, en een aantal wethouders die door hem/haar vrijelijk zijn gekozen. Het aantal door hem aangestelde wethouders mag door 1/3 van het totale aantal binnen de Gemeente niet worden overschreden.
Días hábiles: Werkdagen. Werkdagen volgens de officiële kalender. Als er sprake is van een werkdag in de Gemeente of de Autonome Deelstaat waar de belanghebbende woonachtig is, en het een officiële vrije dag is in de plaats waar het overheidsorgaan haar zetel heeft, of omgekeerd, wordt deze dag in ieder geval als een vrije dag beschouwd.
Día inhábil: Officiële vrije dag. Een officiële vrije dag waarop het niet geldig is procedurele of administratieve handelingen met volledige juridische geldigheid te verrichten.
Días naturales: Kalenderdagen. Alle dagen van het jaar, inclusief de feestdagen.
Diputado: Afgevaardigede. Lid van het Congres van Afgevaardigden. De leden van het Congres worden direct gekozen tijdens de Algemene Verkiezingen.
Diputado Autonómico: Autonome Afgevaardigde. Lid van het Parlement van de Autonome Regering. De leden van het Parlement worden direct gekozen tijdens de Algemene verkiezingen.
Diputado Provincial: Provinciale Afgevaardigde. Lid van Provinciale Staten. De leden van Provinciale Staten worden benoemd door de politieke partijen uit de wethouders die gekozen zijn tijdens de Lokale Verkiezingen.
Domicilio fiscal: Fiscale woonplaats. De woonplaats van een fysieke of rechtspersoon in verband met zijn verplichtingen ten opzichte van de Openbare Belastingdienst.
Domicilio social: Maatschappelijke zetel. Het adres van een bedrijf.
Dominio público : Openbaar bezit. De gemeenschappelijke eigendommen van de Staat, de Autonome Deelstaten, de Provincies en Gemeenten die bestemd zijn voor openbaar gebruik of openbare diensten.
Embargo: Beslaglegging op het goed van een schuldenaar in opdracht van de rechter of de overheid met het doel over te gaan tot openbare verkoop om de schulden te betalen.
Escritura pública: Openbare akte. Een document dat verleden wordt ten kantore van een notaris. De notaris maakt akte op van de datum en de comparanten en ratificeert hetgeen zij ten overstaan van hem hebben verklaard.
Formulario: Formulier. Een document dat de overheid ter beschikking stelt van de burgers om bezwaarschriften, verzoeken, klachten, etc. in te dienen.
Impuesto: Belasting. Verplichte belasting die wordt opgelegd aan een bepaalde persoon (direct) of dat wordt geheven op bepaalde handelingen en operaties (indirect).
IPC: Afkorting voor Prijsindex. (Índice de Precios al Consumo). Een economische referentie die wordt gebruikt om de ontwikkeling die verschillende kapitaalgrootheden in de loop der tijd ondergaan aan te passen (bijvoorbeeld, salarissen, belastingaanslagen … ).
Legislatura: Zittingsperiode. De periode waarvoor een wetgevend lichaam wordt gekozen. In Spanje duren de zittingsperioden, zowel op nationaal, autonoom als lokaal niveau, 4 jaar. Na deze 4 jaar moeten er nieuwe verkiezingen worden uitgeschreven.
Litigio: Rechtsgeding. Een proces waarover de Rechtbank een vonnis uitvaardigt.
Mancomunidades: Intergemeentelijke Samenwerkingsverbanden. Dit zijn lokale instellingen. Het betreft het samengaan van deze instellingen met het doel gezamenlijk bepaalde taken uit te voeren en diensten te verlenen. De Intergemeentelijke Samenwerkingsverbanden hebben een eigen rechtpersoonlijkheid en juridische bevoegdheden om hun specifieke doeleinden te vervullen. Zij worden beheerd door eigen Statuten.
Motivación: Motivatie. Schriftelijke uiteenzetting van de motieven die ten grondslag liggen aan een besluit of handeling van de openbare overheden.
NIE: Het N.I.E. nummer. (Número de Identificación de Extranjeros).
NIF: Het N.I.F nummer, Fiscaal Identificatiernummer (Número de Identificación Fiscal).
Notario: Notaris. Openbaar ambtenaar die bevoegd is, overeenkomstig de wetten, contracten en overige buitengerechtelijke aktes op te maken en te bekrachtigen.
Notificación: Kennisgeving. Handeling waarbij de overheid een belanghebbende in kennis stelt van een feit of document.
Padrón Municipal de habitantes: Lijst van inwoners van de Gemeente. Een administratief register waarin alle bewoners van een Gemeente staan ingeschreven. De gegevens zijn een waarheidsgetrouwe weergave van het feit dat burgers woonachtig zijn in de Gemeente. Ook hun gebruikelijke adres is erin opgenomen.
Patrimonio: Patrimonium /Eigendom/. Het geheel aan goederen en rechten die toebehoren aan een fysieke of rechtspersoon.
Personarse: Verschijnen. De handeling waarbij iemand die partij is in een juridische zaak in persoon verschijnt. Het in persoon verschijnen op een bepaalde plaats.
Personas físicas: Fysieke personen. Een individu van het menselijke ras.
Personas jurídicas: Rechtspersonen. Een wettelijk opgerichte instelling met rechten en plichten zoals: verenigingen, bedrijven, vennootschappen, stichtingen, enz.
Pleno Municipal: Algemene Vergadering van het Gemeentebestuur. Het College van bestuur van een Gemeente dat wordt gevormd door alle wethouders en wordt voorgezeten door de Burgemeester.
Prescripción: Verjaring. Een bepaalde periode waarbij als hij verstreken is, een recht, een handeling of een verantwoordelijkheid komen te vervallen. Niet te verwarren met ongeldigheid (Caducidad).
Proceso: Proces. Een serie handelingen die wettelijk geregeld zijn en waarnaar een administratief of juridisch orgaan handelt. Synoniem van Procedure (procedimiento).
Prórroga: Verlenging. Verlenging van een termijn.
Publicación: Publicatie. Handeling waarbij een juridische handeling openbaar wordt gemaakt. Dit gebeurt over het algemeen door publicatie in het officiële staatsblad.
R.D.: Afkorting voor Koninklijk Decreet (Real Decreto), een norm die in rang ondergeschikt is aan de Wet en die is goedgekeurd door de Regering (Gobierno de la Nación).
Recibo: Ontvangstbewijs. Een document dat door iemand wordt ondertekend om aan te geven dat hem iets of een hoeveelheid geld is overhandigd.
Recurso: Beroepsschrift. Het schrijven dat een persoon presenteert aan de overheid wanneer hij het niet eens is met een besluit van genoemde overheid omdat hij er nadeel van ondervindt. Als het beroepsschrift gericht is aan de persoon die het besluit genomen heeft, heet het Recurso de Reposición, en indien het gericht is aan een persoon die in hiërarchische lijn superieur is, spreekt men van een Recurso de Alzada.
Referéndum: Referendum. Volksraadpleging aangaande politieke beslissingen van bijzonder belang.
Registro Civil: Het Bevolkingsregister. Een administratieve dienst die belast is met het registreren, publiceren, en in een aantal gevallen, het opstellen van de aktes aangaande de burgerlijke stand, zoals geboortes, adopties, huwelijken of overlijden.
Registro de la Propiedad: Het Eigendommenregister. Een administratieve dienst die belast is met het publiceren van aktes en overeenkomsten aangaande de rechten op onroerende goederen (woningen, lokalen, terreinen).
Registro Mercantil: Het Handelsregister. Een administratieve dienst waar zelfstandige ondernemers en handelsgenootschappen hun oprichtingsakte en overeenkomsten laten ingeschreven.
Representación: Vertegenwoordiging. Een handeling waarbij iemand optreedt namens en voor rekening van een ander persoon.
Responsabilidad: Verantwoordelijkheid. Een uitdrukking die iedere verplichting tot reparatie van datgene waar schade aan is veroorzaakt omvat.
Sector público: Publieke Sector. De samenstelling van administraties en instellingen die afhankelijk zijn van de openbare overheden.
Silencio administrativo: Administratief stilzwijgen. Wanneer de overheid niet binnen de daartoe voorgeschreven tijd een bepaalde zaak oplost spreekt men van administratief stilzwijgen. Dit administratieve stilzwijgen kan voordelige (de stellingname of het verzoek van een burger is toegestaan) of nadelige gevolgen hebben (de stellingname of het verzoek van een burger is afgewezen) Dit is afhankelijk van wat de wet in ieder specifiek geval voorschrijft.
Subvenciones: Subsidie. Als subsidie wordt, ongeacht de benaming die men eraan geeft, iedere kostenloze bijdrage aan fysieke en rechtspersonen gezien die bedoeld is voor de ontwikkeling van een bepaalde activiteit of wanneer er sprake is van een optreden in openbaar en sociaal belang.
Tasa: Heffing. Een soort belasting die geheven wordt als tegenprestatie voor een geleverde dienst, een beschikking of een publieksrechtelijke activiteit.