- Cantabrische adder (Vipera seoanei)
- Wipneusadder (Vipera latastei)
- Aspisadder (Vipera aspis)
- De mutsslang (Macroprotodon cucullatus)
- De adder of de gewone adder (Vipera berus)
- De hagedisslang (Malpolon monspessulanus)
Hoor je iemand roepen “serpiente”, kijk dan uit waar je je voeten zet.
Er zijn veel slangen in Spanje, maar er zijn er maar 6 soorten giftig, de meeste vind men in de heuvels, bergen en bosgebieden. De gevaarlijkste periode van het jaar is in de lente en de zomer, in de herfst en in de winter gaan of zijn ze in hun winterslaap.
In het algemeen, ziet men niet zoveel slangen (tenzij u gaat wandelen in de heuvels en in de bergen) en nog minder mensen worden er door gebeten.
Berekening: De Spaanse bevolking is met 40.000.000 personen en groeit elk jaar tot 80.000.000 aan in de zomermaanden door de toeristen.
In gans Europa zijn er jaarlijks 50 doden door slangen, daarvan zijn er 3 tot 6 in Spanje. Van deze 3 tot 6 zijn er dan nog 1 tot 3 in Catalonië.
Resultaat: De voorgaande feiten geven u een kans van 1 op 13.300.000 op een slangenbeet. Dood door een bijen- of wespensteek is waarschijnlijker.
Hierna komen de 6 giftige slangen of adders aan de beurt, met foto.
1. Cantabrische adder (Vipera seoanei)
Foto: Benny Trapp
Deze slang leeft in Galicië, Léon, de Cantabrische kuststreek, het Baskenland en het uiterste zuidwesten van Frankrijk. Deze slang is gevaarlijk. De slang kan 75 cm lang worden maar meestal is ze kleiner.
De foto van deze adder is slechts een van de verschillende patronen die kunnen voorkomen.
Het patroon op zijn lijf kan verschillende vormen aannemen:
- hij kan een bruin zig zag patroon hebben met een beige of licht-beige rug
- egaal bruin zonder patroon
- gefragmenteerd zig zag patroon
- 2 lijnig patroon
2. Wipneusadder (Vipera latastei)
Foto: Elguerreroalex
De maximale lengte is ongeveer 75 cm maar de meeste exemplaren blijven kleiner. De adder heeft een driehoekige kop met de voor deze soort kenmerkende zachte omhoogstaande “hoorn” op de neus.
Verder is de slang te herkennen aan het typische vlekkenpatroon, dat op de staart en voorzijde lijkt op een dikke, golvende streep maar er op het midden uitziet als een onevenwijdige vlektekening. Vlekken die niet precies naast elkaar liggen maar een verschuiving vertonen.
Ook op de flanken zitten deze vlekken en de buik is meestal wit tot geel, de basiskleur is grijs tot bruin met altijd een donkere vlektekening die variabel is.
Zelfs de pasgeboren jongen zijn al giftig.
Hij komt voor in het zuid westen van Spanje en Portugal en noord westelijk Noord-Afrika.
3. Aspisadder (Vipera aspis)
Foto: Bernard DUPONT
Een bijzonder giftige adder. De kleur is grijsbruin tot roodbruin met meestal smalle donkere strepen op de rug die soms neigen naar een V-vorm.
Achter het oog zit een lange donkere vlek met daaronder een witte streep, ook de buik en keel zijn wit.
Een echte punt op de neus heeft deze soort niet, wel bredere opstaande randschubben waaraan de soort het best te herkennen is. De staart is kort, vooral bij de mannetjes die ook meer afstekende kleuren hebben dan de vrouwtjes.
Zijn aanwezigheid in Spanje zou beperkt zijn tot de Pyreneeën.
De aspisadder is giftig. Dit gif wordt gebruikt om de prooi te doden en deze in één keer door te slikken. Het gif breekt weefsels af en vernietigt de bloedcellen.
Is men gebeten door deze adder, zoek dan onmiddellijk een dokter.
4. De mutsslang (Macroprotodon cucullatus)
Foto: gailhampshire
De soort is te herkennen aan de zwarte vlek in de nek, waaraan de Nederlandse naam te danken is.
Het lichaam is 60 cm, grijsbruin met kleine zwarte vlekjes op de rug en een donkere tekening op de snuit.
De buik is vaak oranjerood of bruin en de onderkant van de staart wit met meestal een dambord-achtig motief. Deze slang heeft strepen op de wangen en een verticale pupil.
Hij leeft in zuidelijk Spanje waar hij een droge en warme biotoop zoals verstuivingen of open plekken in het bos verkiest. Het voedsel bestaat voornamelijk uit hagedissen, maar ook kleine knaagdieren en vogels worden bejaagd. Het is een typisch nachtdier dat overdag tussen muren en onder stenen schuilt en bij de schemering op pad gaat.
Zij zijn giftig, alhoewel het gif niet zeer sterk is, deze slang zal altijd proberen te vluchten.
5. De adder of de gewone adder (Vipera berus)
Foto: Benny Trapp
Deze is aanwezig in de meeste delen van Europa, inclusief Spanje. De adder bereikt een lengte van ongeveer 60 cm en heeft een relatief dik lichaam. De slang heeft een kenmerkende zigzag-tekening op de rug en heeft een driehoekige kop.
Mannetjes zijn contrastrijker en hebben ook een zwartere rugstreep. Opvallend is ook de grote variatie in kleur. Adders kunnen groen, bruin, blauwgrijs, roodbruin of zwart zijn ook de ogen kunnen goudkleurig, rood of groen zijn.
Een adder zal een mens alleen aanvallen als hij zich bedreigd voelt. Bij een beet wordt ook gif ingespoten, het gif dient dus zowel om prooien te doden bij de jacht als voor de verdediging.
Zijn beet is pijnlijk en gevaarlijk, speciaal voor kleine kinderen en ouderen. De beet kan fataal zijn zijn voor personen met een zwakke gezondheid. Is men gebeten, zoek dan onmiddellijk een dokter.
6. De hagedisslang (Malpolon monspessulanus)
Foto: Diego Delso
Deze slang wordt maximaal 2 meter lang, in het veld blijven de meeste exemplaren kleiner.
Deze soort is eenvoudig te herkennen aan de ‘frons’; de uitstekende rand boven de ogen die de kop iets draakachtigs geeft.
Ook de snuitpunt is meer omhoog gericht dan bij andere slangen. Het lichaam is vrij breed en heeft grote, gelijkmatige schubben en een meestal egaal groene tot bruine kleur met een gele of witte buik.
De hagedisslang is giftig en heeft twee giftanden achter in de bovenkaak. Bij verstoring sist de slang. Hoewel het een giftige soort is, zal hij eerst proberen te vluchten in plaats van bijten.
Het gif is niet zo sterk en de tanden zijn niet geschikt om mensen te bijten waardoor men er in de regel slechts rode plekken en zwellingen aan overhoudt.
De Engelsen noemen dit dier de Montpellier Snake.