- Wilsverklaringen
- Orgaandonatie
1.Wilsverklaringen
Gebaseerd op de eerbiediging en bevordering van de autonomie van de patiënt, voorziet de wet in de mogelijkheid van het geven van instructies over zorg en behandeling van gezondheidsproblemen, te volgen in het geval dat de patiënt niet in staat is zijn/haar wil, of na zijn/haar dood, over zijn/haar lichaam of organen te beschikken.
Als Wilsverklaring staat bekend het document waarin een volwassen persoon of geëmancipeerde minderjarige met juridische capaciteit en in vrije vorm, instructies geeft op medisch gebied waarmee rekening gehouden moet worden in een situatie waarin de patiënt zijn/haar wil niet vrij kan uiten. In het geval dat de betrokkene de macht behoudt om zich zelf te uiten zal die uiting altijd boven de inhoud van het document staan en kan dit ook worden ingetrokken, gewijzigd of vervangen door de verlener. Dat document is bekend als Testamento Vital in het Spaans.
Een Wilsverklaring kan geformaliseerd worden op twee manieren:
- Bij akte verleden voor een notaris.
- Door de verklaring voor drie getuigen, die volwassen zijn en volledige handelingscapaciteit hebben, waarvan er twee niet direct relaties hebben met de verlener.
De Wilsverklaring, die geen bepalingen die strijdig zijn met de wet mag hebben, kan onder andere verklaren:
- Uitdrukking van levensdoelen en persoonlijke waarden om de interpretatie van de rest van het document te vergemakkelijken en om de artsen te helpen bij het beslissen.
- Instructies voor de medische behandeling. Kan zowel een ziekte of verwonding noemen die men lijdt op het moment van de toekenning van het document of een toekomstige ziekte of verwonding. Met als enige beperking de klinische protocollen en de rechtsorde, kan men de medische behandelingen die men wenst of niet wenst opnoemen.
- Benoeming van een vertegenwoordiger. Een vertegenwoordiger heeft de verantwoordelijkheid om op te treden als gesprekspartner met de artsen. Deze vertegenwoordiger moet aan bepaalde wettelijke eisen voldoen.
- Beslissingen met betrekking tot orgaandonatie. De persoon kan beslissingen nemen over het doneren van organen voor therapeutische, educatieve of wetenschappelijke doeleinden. Dan hoeft men als u sterft niet de instemming van de nabestaanden voor het verwijderen of gebruiken van de organen vragen.
U kunt zich inschrijven in het centraal register Wilsverklaringen. Dit is een register dat wordt bijgehouden door de Kanselarij van Volksgezondheid, dat, terwijl de beginselen van vertrouwelijkheid, veiligheid en controle gerespecteerd worden, de doeltreffendheid van het document in het hele land beoogd.
De registratie van het document is zeer aan te bevelen, want als je geregistreerd bent, zal het medisch team het ook kennen en zal het opgenomen worden in de klinische geschiedenis en in rekening gehouden worden voor iedere medische ingreep. Als u nog niet geregistreerd bent, is de patiënt zelf verplicht om het bekend te maken, bijvoorbeeld door een kopie aan het ziekenhuis te geven om het bij uw medische voorgeschiedenis te bewaren.
2. Orgaandonatie
Elke persoon die in het leven niet het tegendeel verklaard heeft, kan organen en weefsels doneren.
Zoals hierboven is aangegeven, kan orgaandonatie deel uitmaken van de inhoud van een Wilsverklaring. In dit geval zullen de organen verwijderend en gebruikt worden zonder overleg met de familie.
Als er geen wilsverklaring bestaat, en na de definitieve stilstand van de hart- en ademfuncties of van de hersenen van de patiënt, zullen de familieleden en bekenden gevraagd worden om toestemming te geven voor orgaandonatie.
Dus als u wenst te doneren, is het goed dit besluit aan de familie te vertellen.
De website van de Kanselarij van Volksgezondheid heeft een kaart die u kunt invullen, en is zo nodig een getuigenis van uw bereidheid om organen te doneren.
Tijdens het hele proces wordt alles strikt geheim gehouden, met als doel de gezondheid en de levensomstandigheden van de orgaanontvanger te garanderen.